sobota, 10 czerwca 2017

Tyniec- Opactwo benedyktyńskie.


Prawdopodobnie opactwo benedyktyńskie w  Tyńcu zostało założone w roku 1044 z nadania księcia Kazimierza Odnowiciela. Część historyków twierdzi , że sprowadzenie mnichów do Tyńca odbyło się za czasów oraz z inicjatywy Bolesława Śmiałego i związane było z jego koronacją królewską. Kolejni władcy - królowa Judyta i książę Bolesław Krzywousty - nadawali klasztorowi nowe dobra Zachował się dokument tyniecki z 1124 roku potwierdzający otrzymane dobra i majątki.
 Pierwszym opatem Tyńca został Aron, pełniący funkcję biskupa krakowskiego i arcybiskupa.
   
Klasztor wybudowano na naturalnie obronnym wzniesieniu tuż nad brzegiem Wisły. Początkowo  dominowało budownictwo  drewniane, ale w drugiej połowie XI wieku zaczęły powstawać kamienne budowle z trójnawową bazyliką romańską, której  fragmenty przetrwały do czasów współczesnych. W pierwszej połowie XIII stulecia  klasztor został otoczony kamiennym murem obwodowym z umocnieniami w postaci baszt. Taki system obrony okazał się jednak niewystarczający i w 1260 klasztor został splądrowany przez Tatarów.
W  XIV wzgórze ponownie  ufortyfikowano i obsadzono stałą załogą. Na terenie opactwa w miejscu dzisiejszej opatówki  wzniesiono warowny zamek pełniący funkcję nadgranicznej warowni królewskiej. Zamek utracił swe strategiczne znaczenie w drugiej połowie XV wieku, ale stała wojskowa załoga przebywała na terenie klasztoru aż do wieku XVII.
W  XVII wieku opactwo zostało zniszczone w wyniku  najazdu i okupacji szwedzkiej. Wkrótce jednak klasztor rozkwitł na nowo. Odbudowany i ozdobiony szatą barokową, otoczony nowymi murami, wzmocnionymi o nowoczesne bastiony funkcjonował tak dobrze, że z racji swego ogromnego bogactwa tyniecki opat nosił przydomek opata stu wsi. W okresie tym powstała ogromna biblioteka klasztorna, kościół zaś otrzymał dekoracje w stylu rokoko, m.in. wyrzeźbione przez włoskich artystów piękne ołtarze z czarnego marmuru. W drugiej połowie  XVIII wieku podczas konfederacji barskiej klasztor zamieniony został w twierdzę . Obsadzony przez powstańców klasztor dwukrotnie w latach 1771-72 odpierał dzielnie ataki Rosjan, by ostatecznie skapitulować wobec oddziałów austriackich.  Austriacy w 1816 roku zlikwidowali opactwo. Kilka lat później w Tyńcu osiedlili się biskupi, jednak dość szybko przenieśli się stąd do Tarnowa. Upadek klasztoru przypieczętował pożar, który w roku 1831 strawił część zabudowań.
Przez ponad sto lat tereny opactwa pozostawały niezamieszkane i dopiero w ostatnich dniach lipca 1939, na miesiąc przed wybuchem drugiej wojny światowej wprowadziło się do niego jedenastu belgijskich mnichów pod przewodnictwem ojca Karola van Oost. Do odbudowy klasztoru przystąpiono jednak dopiero w roku 1947, prace rekonstrukcyjne ukończono dopiero w początkach XXI wieku.

Zdjęcia: Tyniec, Małopolska, Kraków, widok opactwa w Tyńcu, POLSKA



 

 
 











 




Na terenie opactwa znajduje się sklep z "wyrobami" benedyktynów. Niestety jest to jedno wielkie oszustwo. Zapytany przeze mnie sprzedawca ostatecznie przyznał się, że wszystkie sprzedawane tu wyroby produkowane są w okolicznych zakładach spożywczych i mleczarskich podobno wg. receptur benedyktyńskich. Współczuję wszystkim naiwnym, którzy sporo przepłacają i kupują w tym sklepie.

Nie powiem żebyśmy byli oczarowani klasztorem, raczej skłaniam się ku teorii, że byliśmy zawiedzeni i rozczarowani.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz