Indie- Święte miasto Nasik

Na naszej trasie zwiedzania nie mogliśmy pominąć Nasik - świętego miasta, w którym „narodził” się Ganesh . Wyruszamy w 190 km drogę, a przed nami takie widoki

Ciekawostką jest ozdabianie ciężarówek trójkątami odblaskowymi , mają chłopaki fantazję .....


To zdjęcie ma swoją historię, trochę przykrą, ale też pozytywną. Uwierzcie mi większość Indusów to dobrzy ludzie i próbują strofować złych . Ten malutki szczeniaczek biegł środkiem drogi, kierowca ciężarówki trąbił na niego i krzyczał do gościa ze zdjęcia, tego bez czapeczki, żeby zabrał psa z drogi bo zaraz go ktoś przejedzie. Wredny typ kopnął biednego psiaka i to tak, że maluszek poszybował ostro w górę, kwilił straszliwie, reakcja naszego kierowcy była natychmiastowa, mało wredny typ nie dostał po wrednym pysku...... oczywiście my i paru innych też prawie nie zlinczowaliśmy typa. My to my, ale reakcja lokalsów to dopiero był dla niego szok, w sekundzie zrozumiał, że nie krzywdzi się niewinnych stworzeń!!!  Zdjęcie zostało zrobione parę minut przed tym okropnym zdarzeniem.

Przd każdym większym polem uprawnym musi być świątynia

Tu mieszkają najemni robotnicy, którzy zbierają bawełnę


tak wygląda lokalny transport (zwróćcie uwagę na idealną biel ubranek lokalsów jadących w takich warunkach )



Oj droga do Nasik była mocno „kolorowa”, ja zawsze odlatuję i śpię, ale tym razem z rozdziawionym ryjkiem oglądałam rzeczywistość . Nawet nie wiecie jak się cieszyłam, że jako kobieta miałam szczęście urodzić się w Europie  (ja jednak nie jestem szczęśliwa, że w Polsce, szczególnie takiej jak teraz....., ale mega szczęśliwa, że w Europie ) i nie muszę żyć w warunkach, które przez okno klimatyzowanego samochodu obserwowałam .
Jak na wsiach te biedne kobiety ciężko żyją to nawet nie da się opisać .


Im bliżej Nasik tym bardziej ja zestresowana , tu mamy " nieszczęsny" 3* hotel . Matko już oczami wyobraźni widzę masakrę….. jak ja to przeżyję………. .
Dojeżdżamy na miejsce i, kopara mi opada. Z zewnątrz hotel wygląda bardzo przyzwoicie, w recepcji formalności trwają trochę dłużej (ale tu jakieś dwie dziwne księgi do wpisu są i jeszcze trzecia na hasło do wi-fi) i idziemy do pokoju. Ja nadal serce na ramieniu, a tu proszę




Chwila przerwy na odpoczynek  i jedziemy do Trimbak zobaczyć jedną z najważniejszych hinduistycznych świątyń Trimbakeshwar .
Światynia boga  Sziwy  wybudowana została na świetym wzgórzu w pobliżu   źródeł rzeki Godawari. Jest to jedyna świątynia w Indiach, w której kapłani umieją odprawić tzw. Narajana Nagbali pudżę, czyli nabożeństwo chroniące od ukąszeń węża
Mamy szczęście i pecha , trafiamy na Kumbah Mela, czyli „Wielkie Święto Dzbana”.Odbywa się ono co trzy lata na zmianę w Allahabadzie, Nasik, Udźdźajanie i Hardwarze, czyli w czterech miejscach, gdzie wg wierzeń hinduistycznych Śiwa rozlał z dzbana krople nektaru nieśmiertelności Nasze szczęście polega na tym, że możemy zobaczyć jak wyglądają obchody , nasz pech na tłumie, który tego dnia zgromadził się w tym miejscu .
Wejście do świątyni tego dnia stanowi nie lada wyczyn, niestety ze środka fotek nie będzie bo kategorycznie zabronione jest wnoszenie toreb, aparatów, telefonów itd.
Na początek kilka widoczków z okolicy świątyni

Przy głównym wejściu musimy zostawić wszystko co niedozwolone (my oczywiście zostawiamy nasz dobytek Sanjayowi )

W środku spędzamy jakieś trzy godziny (z czego dwie w kolejce do głównej świątyni ) i wychodzimy na zewnątrz zobaczyć resztę tego dziwnego w tym dniu miejsca .

Tu fragment świątyni widocznej z zewnątrz i symbol Sziwy

lekcja prasowania

kolejny widok na świątynię

To dowód, że napisałam prawdę o zakazach

soku z trzciny cukrowej tym razem nie piłam (na Kubie był pyszny i niech tak zostanie )

lemoniada też tylko na zdjęciach

a to kwiat pustyni

Tu jedliśmy najpyszniejsze samosy w Indiach

Jeżeli będziecie chcieli odwiedzić Trimbakeshwar, zobaczyć świętą rzekę Godavari , która swój początek bierze na wzgórzu Brahmagiri; miejsce narodzin Lorda Ganesh; jeden z dwunastu lingamów Śiwy czy też hinduski rytuał zbawienia duszy   pamiętajcie, że świątynia nie znajduje się w Nasik .   Trimbak jest miastem oddalonym od Nasik o około 30 km. Można tam dojechać  z Nasik lokalnym autobusem. My jadąc widzieliśmy mnóstwo pielgrzymów  idących pieszo. Świątynia czynna jest od 5.30 do 21.30, obowiązuje odpowiedni strój (muszą być zakryte kolana i ramiona), buty zostawia się przed główną bramą świątyni, warto zabrać ze sobą skarpetki, które potem wyrzucicie (po zwiedzaniu raczej nie będą się nadawały do doprania).

Wracamy do Nasik bo tam czekają na nas kolejne jaskinie.

Jaskinie Pandavlena kiedyś nosiły nazwę Trirashmi i wykute zostały na szczycie stumetrowego wzgórza znajdującego się w niewielkiej odległości od przedmieść Nasik.
Rząd Maharashtry w 1996 roku postanowił zalesić to miejsce i utworzyć coś w rodzaju parku miejskiego (podobno posadzono tu 4 tyś różnych gatunków drzew). Podczas naszego pobytu właśnie naprawiano lub też na nowo budowano ścieżkę prowadzącą do jaskiń. Podejście jest dosyć strome, a nawet bardzo strome , ale miejscowi się nie zrażają i chętnie tu spacerują. Jaskinie czynne są od 8.00 do 17.30, wstęp 100 wariatów. Ciekawostką są historyczne  napisy, które nie występują w żadnych innych buddyjskich jaskiniach.






stupa też wykuta inaczej niż w dotychczasowych odwiedzanych jaskiniach

Ze wzgórza podziwiamy panoramę miasta.

Zanim wjedziemy do miasta jeszcze pokażę przykład bogactwa współczesnych Indusów .

Ten biały budynek widoczny na zdjęciu to mauzoleum jednego z wybitnych reżyserów Bollywood. Gościu postanowił za życia wystawić sobie taki pomnik , dla mieszkańców miasta, obok wybudował ogromny Aquapark . Niestety nie pamiętam nazwiska mistrza, zresztą moja niewiedza w temacie ichnich celebrytów mocno zaskakiwała Sanjaya. Aż bidulek oczami przewracał, że nie kojarzę tych wszystkich wielkich gwiazd .

Czas zobaczyć święte miasto wyznawców hinduizmu stare Nasik. Powstanie miasta opisane zostało w Ramajanie.  Miasto powstało w miejscu, gdzie upadł strącony przez Lakszmanę nos Śurpanakhy (Lakszmana nie chciał poddać się demonicy, która namawiała go do ożenku). Raz na dwanaście lat odbywa się tu święto  Sinhastha Mela, do miasta tłumnie przybywają pielgrzymi by poddać się rytuałom oczyszczenia w ghatah. Podobno w tutejszych ghatah brał kąpiel Rama. Hindusi do tutejszych wód wrzucają również prochy zmarłych. My na szczęście tego nie widzieliśmy.












Przed wyjazdem sporo czytałam o Nasik i jakoś tak stworzyłam sobie obraz miasta podobnego do Varanasi  (święta rzeka, ghaty, rozrzucanie prochów, rytualne kąpiele). Na moje szczęście na miejscu okazało się, że jest zupełnie inaczej  i spokojnie mogę iść zwiedzać okolicę.  Oczywiście w starej części w okolicy rzeki znajduje się mnóstwo świątyń . Takie najbardziej znane to:
Świątynia Sundarnarayan
Świątynia Bhaktidham
Świątynia Kapaleshwar
Świątynia Sitagumpha
Świątynia Kalaram
Kartik Swami
Sardar Chowk Naroshankar
Świątynia Goreram
Silver Ganpati
Świątynia Ganesh

My nie mamy zamiaru zobaczyć wszystkich, wejdziemy tylko do paru. Dokładne opisy świątyń można znaleźć w necie, ja tylko wspomnę o pewnych ciekawostkach .

W Kalaram Mandir możemy zobaczyć Ardhanariśwarę czyli postać łączącą parę bogów, Sziwę i jego żonę Parwati. Ardhanaśwara to posąg przedstawiony jako pół mężczyzna i półkobieta, prawa połowa to Śiwa, lewa – Parwati i jest symbolem wszechogarniającej natury Śiwy

Ramkund to święte miejsce dla Hindusów. Wyznawcy wierzą, że dzięki kąpieli w tym miejscu  oczyszczą się i spełnią się ich modlitwy.
Ramajana podaje, że w tym miejscu kąpał się Rama podczas pobytu w Nasik. Podobno wrzucone w tym miejscu prochy zmarłych zostają natychmiast wchłonięte przez wodę. Widzieliśmy wielu modlących , obmywających i kąpiących się hindusów. Niektórzy wysyłali swoje życzenia.  My też posłaliśmy swoje.

 

Przepływająca przez Nasik rzeka to Gotavari, jej północna część nosi nazwę Panchavati, a jej cześć to Ghandhi Lake. Jest to miejsce, w którym do wody wrzucono prochy zmarłego w 1948 r Mahatmy Ghandhiego. Dla upamiętnienia wydarzenia wybudowano ogromny marmurowy pomnik.

W świątyni Sundarnaryan mogliśmy dokładnie zobaczyć proces powstawania świętej wody. Dzban zawieszony nad lingą zawiera wodę, która powoli spływa na lingę, a z niej do joni .

nad całym procesem czuwał diabeł

Stare Nasik dla jednych jest miejscem skupienia i modlitwy, a  dla innych miejscem spotkań w celu miłego spędzenia czasu, pogawędzenia ze znajomymi, popływania po zbiornikach wodnych lub zrobienia zakupów. Cały ten miszmasz jest bardzo ciekawy i egzotyczny z naszego punktu widzenia, "wtapiamy się" w tłum i obserwujemy życie codzienne

Nigdy nie pomyślałam, że czarną kredkę do oczu można użyć jako konturówkę do ust. Jednak podróże kształcą

Oczywiście nie mogliśmy sobie odmówić przyjemności odwiedzenia lokalnego targu

Nasik słynie również z produkcji win. Niestety nie dane nam było spróbować ponieważ w rejonie starego miasta nie były dostępne. Restauracja, do której pojechaliśmy nie serwowała alkoholu  na sali restauracyjnej, a jedynie w barze. Bar był czynny dopiero od 22.

Na kolację zamówiliśmy fish curry i mutton curry. Jedzenie bardzo smaczne, lokal elegancki i świetna obsługa, szczerze mogę polecić to miejsce.

Rano przechodząc do restauracji hotelowej zauważmy bilbord z plakatem z kampanii zachęcającej do świadomego macierzyństwa i stosowania antykoncepcji. No proszę, a większość z nas twierdzi, że Indie to trzeci świat……., ciekawe gdzie w takim razie umieścić Polskę?

W tym hotelu nie serwują śniadań zachodnich. Dostajemy kartę z daniami nazwanymi po ichniemu i weź tu człowieku bądź mądry. Kelner nie kuma nic, próbujemy dowiedzieć się co te magiczne nazwy kryją, ale ni cholery nie idzie. Przyszło jeszcze dwóch magików i tylko ramionami wzruszają, coś bleblają między sobą, a my nadal gupi.

Nic, ryzykujemy i palcem pokazujemy to ……. Przynieśli nam takie cacka, całkiem smaczne to było przyznam, ale nazwy nawet nie starałam się zapamiętać

 

Po jakimś czasie przyszedł kelner i mówi, że mało . My, że wystarczy, a on przynosi nam kartkę i pokazuje coś. O kurde o co mu biega, coś tam miga, kartę na nowo rozkłada i każe wybierać. Domyliśmy się, że przysługuje nam jeszcze jedno danie do wyboru., ale dziękujemy bo porcje były ogromne i nam wystarczy. Gościu nie daje za wygraną i dalej podsuwa  nam kartę. Ja pierniczę już zgłupiałam zupełnie i na odczepne pokazałam jakąś nazwę . Za chwilę dostajemy takie cudka

Po obwitym śniadaniu ruszamy do Mumbaju.


Krótki film z autostrady do Mumbaju.